Хүлээгээд л ...

Гэдсээ бас нэг шинэ хүнд түрээслүүлсэн. Анагаахын үүднээс бол 40 долоо хоног байх ёстой. Тэгээд л сүүлийн 10 орчим долоо хоногт нь товлосон өдрийг нь хүлээгээд л, хүлээгээд л. Ядаж байхад би аймаар сүртэй жирэмсэлнэ. Өмнөхөөсөө 60-80 орчим хувиар илүү жин нэмнэ, их иднэ, жингийн илүүдлээсээ бол хаван, хөдөлгөөний хязгаарлалт, хувцас багтахгүй энэ тэр гээд бөөн асуудал. Ямар сайндаа манай нөхрийн хамаатан нэг таарчаад, "Энэ чинь одоо эхнэрээ сольцон юм уу" гэж байхав дээ. Тэгээд ер нь хэвийн байх мэдрэмжийг их үгүйлж, тарган хүмүүсийн зовлонг сайн мэдэрч, жингийн илүүдэлтэй болж ерөөсөө болохгүй юм шүү гэдгийг их сайн ойлгож, яс махаараа мэдэрч байна.

Бас жирэмсний амралтаа авсан болохоор өдрийг гэртээ ганцаараа өнгөрүүлж байна. Эхний өдрүүдэд ч сайхан унтаад л, зурагт үзээд, дуртай сайтаараа хэсээд сайхан байснаа хоёр долоо хоногийн дараагаас утгаа алдаж эхэлж байна аа. Унтаж унтаж нойр ханасан бололтой, солигдчих юм. Хүн амьтангүй өдөр ганцаараа нохой унталтаар унтаж, үе үе сэрээд, шөнө нь бол шар шувуу шиг яг сууж байгаа юм даа. Шөнө тэгээд юу эсийг хийх вэ, компьютер дээр багагүй цагийг өнгөрүүлнэ, идэх юм эргүүлнэ, ай под дээр тоглоно, байгаад бүр усанд орж үзнэ. Тэгээд өглөө охиноо сэрээж цэцэрлэгт нь явуулаад, нөхөртэйгөө өглөөний цай уучаад, гараад явангуут нь нохой унталтаараа үд өнгөртөл унтаж байна ш дээ. Ёстой утга алга. Бушуухан төрөхсөн гэж яарч буй нэг шалтгаан энэ.

Өдөржин гэртээ байх уйтгартай байна аа, Дэлгүүр хэсч, найз нартайгаа уулзаж, сайхан хоолонд ормоор байна. Нөхөртөө энэ тухайгаа хэлсэн чинь ойрхон аятайхан хоолны газар юу билээ гэж дуугарч байна лээ. Гэхдээ цаг зав нь болохгүй гэдгийг би мэдэхийн дээдээр мэднэ л дээ. Өөрөө гарна гэхээр халгаад байх юм. Явна гэж ёстой янагладаг болцон, дээрээс нь хүний нүүр харахаас ичээд, хувцас хунар таарахгүй бөөн асуудал. Гэхдээ төрөхөөсөө өмнө нэг гарна аа.

Иймэрхүү ялихгүй гэж харагддаг том том асуудалтай хүн 37 дахь долоо хоног дээрээ үлдсэн хоног хугацааг тоолж, хүлээсээр л ...

Нарханы ээлжит хөгжилтэй яриа

Аав нь албан газрынхаа зугаалгаар гурав хоног явлаа. Сүртэй олон хоног амардаг юм гээд би ч хувьдаа атаархан, уцаартайхан байсан юм. Хоёр дахь өдрийнх нь орой охин (гурван ой, хагастай)
- Ээжээ аав хэзээ ирэх юм бол гэж байна. Би
- Яасан миний охин аавыгаа санаад байгаа юм уу? гэсэн харин хариуд нь
- Гү ээ, хүүхдийн өлгий аваад явцан. Хэзээ авчрах юм бол доо гэдгийн.  Савж унатлаа инээсэн. Хүүхэлдэйгээ өлгийдөөд яваад байсан гар нүүрний алчуурыг нь аваад явцан байсан юм билээ л дээ.