Дүүргийн эмнэлэг рүү явлаа. Хөл ихтэй, чин үнэнийг хэлэхэд жирэмсэн хүүхнүүд, хөгшид холхилдсон л газар байлаа. Хаалган дээр нь хадсан бичиг сачгийг уншаар яваад харьяа хорооны хүмүүсийг үзнэ гэсэн эмчийн хаалган дээр хоёр цаг хэртэй дугаарлан зогслоо. Тэрүүхэн тэндээ бас чи урдаа, би хойноо гээд оочер дугаарын маргаан болчихно. Гэсэн ч хоёр гурван хүүхэн -Гялс юм өгчихөөд гарна гэж сэргэлэнтээд урдуур оруулаад үзүүлээдэхлээ шүү. Ажлынхаа цагийг хумслаад, бас бөгчим хонгилд зогсож байгаа болохоор уцаар хүрээд өмнөх хүүхнүүддээ үг хаялаа. Завтай байгаа юм бол би урдуур чинь орьё, ажлаа хойш тавиад энд зогсож байхад урдуураа хүн оруулаад байх юм гэж ирээд л.
Хоёр цаг зогссоны эцэст ортол сувилагч авгай - 20 дугаар хороог үзэхгүй, хоёр зуун хэд ч билээ нэг хаалган дээр оч гэнэ шүү. Би ч уур хүрээд тийм бол тэрийгээ эртхэн хэлэхгүй, өчнөөн удаан гадаа чинь зогслоо -Орж ирээд асуухгүй яасын -Асуулгахгүй гэж хаалган дээрээ бичиг наасан юм байгаа биз дээ.
Хэчнээн уцаар хүрч байсан ч яалтай билээ. Хэлсэн хаалга руу нь явлаа, очтол цайны цаг гээд хаалтгаа түгжээд сууцан байна. Би бас хүн юм чинь өлсөнө, тэр хойгуур цай хоол эргүүллээ.
Дараа үргэлжлүүлнэ ээ
No comments:
Post a Comment