Төрдөггүй ээ

Төрдөггүй ээ, хүлээгээд л хүлээгээд л. Сав жаахан базлахаар нь баясаад л хүлээгээд байхаар удалгүй зүгээр болчих юм.

Өчигдөр төрөх эмнэлэг дээрээ очиж бичиг баримтаа бүрдүүллээ. Харьяаллынхаа дагуу төрье гэж бодож байсан ч таньдаг хүнгүй бол хэцүү гээд байхаар нь охиноо төрүүлсэн эмнэлэг рүүгээ, таньдаг эмч бүсгүйгээ бараадлаа. Нөгөөх маань бас хөөрхий 36 долоо хоногтой жирэмсэн ч гэлээ намайгаа дагуулаад эмнэлэг дээрээ ирээд, үзүүлж харуулаад дагуулаад гүйх юм аа. Найздаа их баярлаж байгаа шүү.

Тэгээд дотуур үзлэг хийлгээд, савны амсар хоёр хуруу хагастай нээгдсэн байна өвдөхөөрөө ирээрэй гэхийн. Жин нь 4.1 кг, ус ихтэй, хүй нь хоёр ороосон сурагтай. За тэгээд хоёр яс салж л байвал яахав гээд л бодлоо. Нэгэнт том хүүхэд болохоор би наана нь айж ширвээд яахав дээ. Айхтар хүндрэлгүйхэн төрөхсөн гэж бодохоос өөрийг хийж чадах биш. Тэгэхээс тэгэх гэсэн шиг өдөржин сав базлаад за ашгүй гээд баясаад байсан чинь орой нь зүв зүгээр болчихдог юм даа.

Дотуур үзлэгээс болоод цочирдог тал бий гэнэ ээ. Тэр нь болсон бололтой. Хоног хугацаа нь болчихоод, хэтрээд байхад гэдэс хавиар маань тааг дүлий. Яасан ч юмгүй байгаад л байна.

Салиа гараад байснаа өглөө бага зэргийн цустай үзэгдэж эхлэв, би харангуутаа нээх цочив. Гэхдээ базлаж барьсан юмгүй болохоор чинь яахав дээ. Тэгээд л өнгөрсөн. Өдөржин биеэ чагнаад яасан ч юмгүй сууж л байна.

Одоо бас оройжин, шөнөжин биеэ чагнах гэж нэг ажил. Худлаа дуншаад нуруу ууц чилээд байх юм. Би л ер нь нэг их яараад байгаа хүн бололтой гэтэл бас үгүй юм аа. Хавь ойрын хүмүүс утасдаад шалгалт хийгээд л, сүүлдээ утас дуугархаар уцаар хөдлөх ч шиг.

Хажуугаар нь цээж хорсох гэж нэг зовиур байна. Юу ч идэж уусан цээжин дотор гал л асаад байх нь тэр.

Гараад ирээч ээ үр минь. Ээж нь хүлээсээр бүүр залхаад ядраад уур хүрч байна шүү.

Би сайн охин мөн үү?

Ингэж өөрөөсөө асуух хэрэг гарсан юм. Дүү маань утасдаж ээжтэй хамт байхад хэцүү байгаа учраас чи хурдхан аваач ээ гэсэн юм л даа. Асуудал тариад, хэрүүл маргаан дэгдээгээд, амар тайван гэртээ хэвтэж болохгүй байгаа гэнэ. Ер нь бол багагүй "асуудлын эзэн" л дээ. Эхлээд үүнийг нь сонсоод ээждээ баахан уцаар хөдөлвөө. "Үр хүүхдээ боддоггүй, дандаа зовоож байдаг. Амьтан хүн чинь үр хүүхдээ гээд явдаг байхад өөрийгөө баясгаад, бас болоогүй дээр нь бүр зовоогоод явж байдаг ..." гэж ирээд л. Ээждээ ийн гомддог болоод арав гаруй жил өнгөрч байна аа.

Тэгснээ бас бодож үзлээ. "Би хэрвээ ээжийн оронд байсан бол?"... Үр хүүхэдтэйгээ муудалцаж, орон байраа булаацалдаж, чи цаашаа, би цаашаа гэж насны эцэст муугаа үзэх байсан уу гэж. Төрүүлсэн үр нь эргээд надтай арслан бар шиг арцалдаж, муухай сайхнаар дуудалцаж хэрэлдээд, эхнэр нэртэй нэг хүүхэн дагуулж ирчихээд мууг минь үзээд байвал яах билээ?

Бас олон хүүхэд төрүүлсэн байхад тэд маань намайг анхаардаггүй, тоодоггүй бол яана аа гэж.

Олон хүүхэд нь тоодоггүй байх шалтгааныг ээж өөрөө гаргадаг л даа, гэхдээ л анх биднийг тээж   төрүүлж өсгөх гэж нойр хоолгүй гүйдэг байхдаа хожмын өдөр ийм болох юм гэж бодоогүй байлгүй. Насны бөгсөнд үр хүүхдийнхээ ач буянаар хөлөө жийгээд сайхан сууна гэж бодож л байсан байж таараа. Гэтэл бидний байж байгааг...

Тус тусдаа амьдралтай, амьдралаасаа илүү гарахгүй гэхдээ бас дутаж гуцаад сүйд болсон юмгүй. Ээжийн 18-тын дэггүйтлээс нь болоод бүгд гомдсон нэрийдлээр шилээ харуулаад сууцгаачихсан хүмүүс.

Тэгээд би өнөөдөр хүүхдүүдээ аз жаргалтай, эрүүл саруул, энх тунх өсгөх гэж байдгаараа хичээж байдаг, харин хожмын өдөр хөлийг минь хучаад өгөх хүн олдохгүй байвал ... гэсэн сонин бодол толгойд орж ирсэн юм.

Би сайн охин биш юм байна, би үр хүүхдээсээ хүсч байгаа зүйлээ өөрөө ээждээ өгч чадаагүй, чаддаггүй юм байна. Харин ч бүр муухай аашилж, ээждээ л загнах болохоороо том дуугарч, ээжийгээ л болохоор үгийнхээ аясаар байлгаж байх санаатай муу хүүхэд юм байна гэдгээ мэдэж авлаа.

Тиймээс хэчнээн бүтэлгүй, буруутай байлаа ч ээжийгээ хайрлана аа. Хэдий урт наслаа аж, миний муу ээж. Залуу халуун насаа үр хүүхдийнхээ төлөө зориулж, дөнгөж дөч гараад сайхан ханиа алдаж сэтгэл нь гундаад, тэгээд угийн тэвчээргүй зангаасаа болж хөл алдаа л биз. Бид тэрийг нь ойлгохгүй юм бол хэн өөр ойлгож, халамжлах билээ. Тэр муу бэр, ухаангүй дүүгээсээ "хамгаална аа".

Гэрийн бялууны жорууд

Хан боргоцойтой бялуу

ОРЦ: 
• ¼ шилэн аяга цөцгийн тос
• 2/3 шилэн аяга бор элсэн чихэр
• 1 ш лаазалсан ханборгоцой
• 2 ш өндөг 
• 9 ш ясгүй интоор  
• ¾ шилэн аяга элсэн чихэр 
• ¾ шилэн аяга гурил 
• 1/8 ц/х давс 
• ½ ц/х хөөлгөгч нунтаг 
• Цөцгийтэй зайрмаг 

ХИЙХ АРГА: 
Зуурмагны саванд гурил, хөөлгөгч нунтаг, элсэн чихэр, сүү, өндөг болон 100 мл хан боргоцойн шүүс нэмж сайтар хутгана.
Шарах шүүгээний тавиурыг халааж цөцгийн тосоо тавиад, дээр нь бор элсэн чихрээ бүгдийг нь асгана. Хэсэг хугацааны дараа цөцгийн тос бүрэн хайлсны дараа бор элсэн чихэртэйгээ хольж сайтар хутгаад, шарах шүүгээний тавцангийн (эсвэл бялууны хэв) ёроолыг жигд бүрхэнэ.
Одоо ханборгоцойн зүсмэлүүдээ шарах шүүгээний тавцан дээр өрнө. Хүсвэл голдоо дугуй нүхтэй жимсний зүсмэлийг таллан хувааж болох юм. Жимсээ өрөхдөө өөрт таалагдах хэлбэрийг сонгоорой. Зүсмэлийн голын дугуй нүхэнд нэг ширхэг интоор жимс хийнэ.
Ханборгоцойн зүсмэлээ өрж дууссан бол 5-8 минут амраасан зуурмагаа дээр нь хийж, 175 хэмд халаасан шарах шүүгээнд 45-50 минут жигнээрэй.
Дараа нь бялуугаа гаргаж 4-5 минут хөргөөд хэвнээс нь эвтэйхэн салгаж таваглаад, халуунаар нь хувааж таваглахдаа цөцгийтэй зайрмаг хамт тавиарай.

Энэ нөхрийг бол хийж үзнэ ээ, гэхдээ нялуун, нойтон кекстэй бялуу байх болов уу гэж бодоод байгаа. Тийм болохоор их нялуун амтанд дургүй бол туршиж үзэх гэсний хэрэггүй л болов уу. Зайрмагтай л өгдөг юм билээ ихэнхдээ, тэр нь ч бас учиртай байх. 

Ванилинтай бялуу

ОРЦ: 
• 500 гр элсэн чихэр
• 4 ш өндөг
• 625 гр гурил
• 250 мл сүү
• 175 мл ургамлын тос
• 10 гр хөөлгөгч нунтаг
• 5 гр ванилин

ХИЙХ АРГА: 

Шарах шүүгээний хэвэнд тостой цаас дэвсэж бэлтгэнэ.
Нэг саванд өндөг, элсэн чихрээ хийгээд хөөсөрч, өтгөртөл нь хутгана. Дээр нь шигшсэн гурил, сүү, тос болон хөөлгөгч нунтаг, ванилин зэргээ нэмж үргэлжлүүлэн хутгаарай. Зөөлөн, өтгөн зуурмаг болсон бол урьдчилан цаас дэвсэж бэлтгэсэн хэвэндээ хийнэ.
180 хэмд халаасан шарах шүүгээнд 30-40 минут жигнэхэд бялуу бэлэн болоход шарах шүүгээнээс гаргаж хөргөөд крем, зөгийн бал, жимс гээд хүссэн амттанаараа чимэглэж болно.

Би энэ бялууг хийж үзээгүй, гэхдээ болох юм шиг санагдсан. илүү дутуу амтгүй аятайхан санагдсан жор нь. 

Шоколадтай бялуу

ОРЦ: 
• 1.5 шилэн аяга шигшсэн гурил
• 1/3 шилэн аяга нунтаг какао
• 1 ц/х хөөлгөгч нунтаг
• 1 шилэн аяга элсэн чихэр
• 1 ц/х давс
• 1 аяга экпрессо кофе (бүлээн)
• 15 гр ванилин
• 1 ц/х дарсны охь

ХИЙХ АРГА: 

Шарах шүүгээгээ 200 хэмд халаана. 20 см-ийн диаметртэй бялууны хэвээ халааж цөцгийн тосоор тослоод бага зэргийн хуурай гурил цацаж бэлтгэнэ.
Зуурмаг зуурах савандаа шигшсэн гурил, какао, хөөлгөгч нунтаг, элсэн чихэр болон давсаа хийж холино. Дараа нь кофе, тос, ванилин болон дарсны охио нэмж өтгөн, зөөлөн зуурмаг болтол сайтар хутгана.
Бэлэн болсон зуурмагаа хэвэндээ хийж, бялууны хутгаар хэвэндээ жигд тарааж өгөөрэй. Тэгээд шарах шүүгээндээ хийж 25-30 минут жигнээд төмөр сараалжин тавиур дээр гаргаж хөргөөрэй.
Амтат бялуугаа таваглахдаа шоколданы сироп эсвэл кофетой шоколадны зайрмагаар хачирлах болох юм.

Хийж үзсэн, ёстой гоё болдог. Би өөрөө шоколадтай бялуунд дуртай учраас надад их таалагддаг юм. Харин кофе хийж үзээгүй болохоор тэр нэмэлт орц нь ямар өөрчлөлт оруулдаг талаар ёстой хэлж мэдэхгүй юм. Гэхдээ л тааламжтай амттай байх аа. 

Хүлээлт үргэлжилсээр л

Уг нь эхоны хэлсэн хугацаа болоогүй л дээ, гэхдээ л төрхийсөөн гэж яарсан хүний хувьд бол цаг хугацаа гэдэг удаан хөшүүн санагдаж байна шүү.

Хүүхэд шинэ жилээр бэлгээ хүлээдэг шиг, би нэг хөөрхөн хүүхэлдэйтэй болох гэж байгаа юм шиг сэтгэл догдлоод байхын. Гараад ирэхээр нь нусаа хацартаа наахаа мэдэхгүй. Охин дээрээ бол эхний хоёр сар юугаа ч мэдээгүй өнгөрүүлж билээ. Энэ нөхөр дээр арай туршлагатай үзэх байлгүй дээ.

Өдөржин гэртээ ганцаараа байгаад байгаа болохоор ажил хичээлдээ явсан хүмүүсийг хараад атаархаад байгаа юм биш үү. Орой ирэхийг нь хүлээж догдлоод л, ирэхгүй байхаар нь утасдаж дарамтлаад л. Би гардаг болохоороо ... гэж бодоод байгаан биш үү. Хүн ер нь гэртээ яг сууна гэдэг амаргүй байдаг юм байна. Хар нялхаасаа цэцэрлэг, сургууль гээд явцан хүмүүсийг бодвол би бас ч гэж гэртээ сууж сурсан хүн атлаа л бачуураад, бачимдаад байхын.

Эртээр нэг салхинд гарав аа. Тэгээд гадаа сандал дээр сууж байсан чинь тэтгэвэрт гарсан хөгшчүүл нэг хийх юмаа олж ядцан сууж байдаг шиг санагдаж уу. Хэ хэ. Тэтгэвэртээ гарахаар хөдөө гарна аа, үнээ сааж, ногоо тарьж үзнэ. Готод тэгэж хөлөө жийж гиюүрч суухгүй шүү.

Төрөхийнсаан, төрөхийнсан ...