Би кофенд дуртай. Хүмүүс шүдэнд муу, зүрхэнд муу гэж л байдаг юм. Гэхдээ эрүүл байх гэж амьдардаг уу, амьдрах гэж эрүүл байдаг уу мэтийн асуудлаас болоод аз жаргалтай амтаасаа татгалзаж чадашгүй нь ээ. (Жаахан хувиа бодсон хэрэг, гэхдээ хувиа боддоггүй хүн гэж үгүй) Аягахан кофеноос өдөр эхэлж, сэтгэл тайвшрал, жаргалтай инээмсэглэл, сайхан амт, үнэр гээд л сайхан, гоё гэх тодотголтой олон зүйлийг мэдэрдэг юм аа. Кола уугаад хайф авдаг хүмүүс үүнийг мэднэ дээ.
Анхандаа Хаан, Мак, Үе Үе мэтийн жижиг гарын кофе уугаад л, кофечин болчихсон гэж бодоод явсаан. Гэтэл ажлын дор кофе шоп нээгдээд, жинхэнэ кофены амтыг мэдрүүлсэн дээ. Миний орлоготой харьцуулахад тэр кофе үнэтэй л дээ. Гэхдээ татгалзаж чаддаггүй л юм даа. Гоё үнэр, сайхан амт, дотор ороод сүлэлдэж байгаа тэр мэдрэмж. Харьцуулашгүй, давтагдашгүй. Ер нь бол тайвшрал маягаар л их хэрэглэж байна дөө. Би кофены сүүний хөөсөнд дургүй, сүүн крем шиг заваан санагдаад байдаг юм. Хоёр ширхэг ёотон, аяганы тал кофе, тэгээд төмөр савтай халуун сүү. Энэ хэчнээн сайхан бэ.
No comments:
Post a Comment